همراه
تلفن آموزشگاه
در چند سال اخیر استفاده از فرآورده های پوستی که در اصطلاح عام از حلزون ساخته شده‌اند بسیار مورد استقبال قرار گرفته است اما چند سوال کمتر پاسخ داده شده در مورد این محصولات وجود دارد
-استفاده از این فرآورده ها از کجا سرچشمه گرفته است؟
-عوامل تاثیر گذار موجود در این محصولات چه چیزهایی هستند و آیا مطالعات علمی در رابطه با آنها انجام شده یا خیر؟
گرچه می توان برند های کره ای را مسئول ایجاد موج طرفداری از فرآورده های حلزون نامید اما خوب است بدانیم پرورش دهندگان شیلیایی که برای بازار غذایی فرانسه حلزون پرورش می دادند اولین افرادی بودند که در دهه هشتاد میلادی متوجه شدند زخم ها، ضایعه های پوستی و اثر بجا مانده از آنها در افرادی که با حلزون ها در تماس مستقیم و متداول هستند با سرعت شگفت انگیزی بهبود میابند. این مشاهدات منجر به تولید اولین فرآورده بر پایه حلزون به نام الیسینا (Elicina) شد. امروزه شرکت های تولید کننده این فرآورده ها در شعار های تبلیغاتی خود ادعا می کنند که معجزه جدیدی در مقابله با آکنه و چروک های پوست هستند و می توانند به مقدار چشمگیری جای زخم (scar) و پیگمنتیشن یا تجمع رنگدانه های پوستی را بهبود بخشند. در ایتالیا به صورت سنتی از حلزون ها برای درمان آکنه، التهاب های پوستی، سریعتر شدن روند بهبود زخم و از بین بردن زگیل و پينه استفاده می شده است. اما اگر حلزون در درمان زگیل که منشاء ويروسی دارد کاربرد داشته آیا می توان ادعا کرد که مواد مخاطی حلزون دارای خواص ضد ویروس است؟
با توجه به محیطی که حلزون ها در آن زندگی می کنند تعجب آور نیست که چنین خاصیتی در آنها وجود داشته باشد. حلزون ها پوستی بسیار مرطوب دارند و در محیط های گرمی زندگی می کنند که عوامل پاتوژنی زیادی در آن موجود هستند که ریسک ایجاد آلودگی را بالاتر می برند. برای مثال ماده مخاطی داخل بینی انسان بعنوان یک مانع فیزیکی میان ما و چیزهایی که در هوای تنفسی ما وجود دارد عمل می کند. حلزون ها هم دو نوع مخاط تولید می کنند، نوعی که با عنوان مخاط حرکتی یا pedal mucus شناخته می شود این مخاط بسیار رقیق بوده و حدود ۹۶-۹۷ درصد آن از آب تشکیل می شود و بقیه آن ماده چسبناکی است که در سر تا سر بدن حلزون تولید می شود. نوع دوم که همان ماده چسبناک یا مخاط اصلی است، این ماده مخلوطی از پروتوگلیکان ها (proteoglycans)، گلیکوزامین گلیکان ها (glycosaminglycans)، آنزیم های گلیکوپروتئین، هیالورونیک اسید (hyaloronic acid)، پپتاید های مس، پپتاید های ضد میکروب و یون های فلزی است. این ماده چسبناک حاوی روی، آهن، مس و منگنز است که می توانند با خواص بهبود دهنده زخم این ماده در ارتباط مستقیم باشند.
همچنین مطالعات نشان داده است که این ماده چسبناک با پپتایدهای ضد میکروبی که در خود دارد همانند مخاط انسان دارای خواص ضدباکتریایی عیله هر دونوع باکتری گرم مثبت و گرم منفی است. این پپتاید ها نه تنها بعنوان آنتی بیوتیک های طبیعی عمل می کنند بلکه عوامل مختلفی از سیستم ایمنی بدن را نیز تقویت می کنند که در بر گیرنده عوامل تعمیرکننده حائلی سلول ها و کارگیرنده های سلول های التهابی هستند. به همین دلیل است که در مواردی استفاده از حلزون های زنده برای بهبود درد دندان نیز مشاهده شده است. پتنتی در ایالات متحده ثبت شده است که از مخاط حلزون برای درمان سوختگی ها استفاده شود، محققان این پروژه دریافته اند که حلزون معمولی باغچه که با نام هلیکس آسپارسا (Helix Asparsa) شناخته میشود دارای آنتی اکسیدان هستند، موادی که از سلول ها در برابر مولکول های ناپایدار که با عنوان رادیکال های آزاد نیز شناخته می شوند محافظت می کنند، این محققان همچنین گزارش داده اند مخاط حلزون باز تولید سلول ها را سرعت می دهد که در درمان بافت های زخم شده مفید است.
سرم ها و کرم های موجود در بازار حاوی ده تا پانزده درصد SSF هستند. در روسیه سالن های زیبایی از حلزون های زمینی بزرگ آفریقایی برای از بین بردن جای زخم و سرعت بخشیدن احیای پوست استفاده می کنند. در فرانسه فردی به نام لوئیس ماری گوئدون روشی سری برای بدست آوردن مخاط از حلزون ها ابداع کرده است که بصورت صنعتی سالیانه در حدود پانزده تن از این ماده را از حلزون ها برداشت می کند. اسپا هایی در توکیو وجود دارند که برای مشتریان خود از حلزون های زنده استفاده می کنند و اجازه می دهند آن ها با حرکت بر روی پوست مشتری ردی تازه از این ماده مخاطی بر روی پوست آن ها بر جای گذارند. با توجه به دلایل بالا توصیه می شود از مصرف مخاط تصفیه نشده و حلزون های زنده در درمان و مراقبت های پوستی جدا خودداری شود.
در چند سال گذشته پوشاندن صورت با ترشحات حلزون به یک ترند جهانی در زیبایی بدل شده است و نشانی از کم شدن محبوبیت آن دیده نمی شود. هزاران محصول زیبایی پوست وجود دارند که ادعا می کنند با استفاده از این ماده می توانند پوست شما را بهبود بخشیده، چین و چروک های آن را کم کرده و پوستی شاداب تر را به شما هدیه کنند. می تواند به راحتی منجر به مرگ فرد شوند را به دنبال داشته باشد، همچنین حلزون ها مانند قورباغه ها از میزبانان ثانویه انگلی به نام کرم ریه موش هستند که این انگل در صورت انتقال به انسان با حمله به مغز باعث به وجود آمدن علایمی مانند بیماری مننژیت می شود و می تواند با ایجاد التهاب در بافت مغز باعث تورم مغز و آسیب های جبران ناپذیری شود. در سراسر جهان مزرعه هایی وجود دارند که بصورت تخصصی به استخراج این ماده چسبناک از حلزون ها مشغول هستند. این ماده چسبناک پس از استخراج به لابراتوارهایی فرستاده می شوند و در آنجا به ماده ای بنام SSF تبدیل میشود که یکی از مواد اولیه پر اقبال سال های اخیر در صنعت لوازم آرایشی است.
برای عدم استفاده از حلزون زنده دو دلیل عمده داریم :
همان گونه که پیشتر گفته شد وظیفه اصلی این مخاط در بدن حلزون ایجاد یک سد محافظ در برابر عوامل بیماری زای بیرونی از جمله باکتری ها و ویروس ها است که از گوش شما نیز محافظت می کند تا از فروش سمعک اصفهان جلوگیری شود. اما نکته ای که اغلب به آن توجهی نمی شود این است که این مخاط با اینکه لایه محافظی ایجاد می کند اما می تواند حاوی آن عوامل بیماری زا باشد و استفاده از حلزون زنده یا مخاط فرآوری نشده آن خطر انتقال باکتری هایی مانند Ecolie که سم کشنده بوتولیسم تولید می کنند.
منابع:
گزارش truth about snail slim از روزنامه New Delhi Times مورخ یک سپتامبر ۲۰۲۰
گزارشهای ثبت شده در وبسایت gourmetskinbar.com از نظرات شخصی دکتر تریسی لیونگ
مقاله چاپ شده در روزنامه San Diego Union-Tribuneدر مورد مخاطرات حلزون زنده برای سلامتی انسان
کرم پودر دائم چه عوارضی دارد؟
آخرین دیدگاهها